Eğitime hak temeli yaklaşımın temel unsurlarından olan, hak sahiplerinin hazırlık, planlama, uygulama ve değerlendirme süreçlerine katılımı, Türkiye’de başta çocuklar olmak üzere pek çok tarafı etkileyen bir sorun olmaya devam ediyor.
Türkiye’de başta çocuklar olmak üzere pek çok tarafı etkileyen bir sorun olmaya devam ediyor. Hak sahibi bireyler olarak görülmeyen ve eğitim süreçlerinde söz sahibi olmalarına izin verilmeyen çocuklar, çoğu zaman sadece “geleceğin yurttaşları” olarak tanımlanıyor ve değer görüyor. Oysa devletin 1995’te yürürlüğe giren BM Çocuk Hakları Sözleşmesi ile üstlendiği yükümlülükler, çocukların kendilerini ilgilendiren konularda görüşlerini özgürce ifade edebilmesini ve bu görüşlerin dikkate alınmasını gerektiriyor.
Eğitim sisteminin merkeziyetçi yapısına rağmen okulların görece daha fazla hareket alanına sahip olduğu sosyal etkinlikler ve seçmeli dersler gibi alanlarda öğrencilerin katılım haklarını ne kadar kullanabildikleri de durum analizinin diğer önemli bir başlığını oluşturuyor.
